تولید و صادرات نفت ایران عملا از حدود یکصد سال پیش با راه اندازی پالایشگاه ابادان اغاز گردید و به تدریج(به جز دوره ای کوتاه در جریان جنگ جهانی دوم و ملی شدن صنعت نفت)افزایش یافت.تولید نفت ایران در سال 1933 به 180 هزار بشکه در روز و در سال 1937 به روزانه 260 هزار بشکه رسیده بود.لیکن به دلیل اغاز جنگ جهانی دوم این میزان تا 160 هزار بشکه در روز کاهش یافت.با اغاز کار کنسرسیوم،در تولید نفت روندی فزاینده اغاز گردید به طوری که نولید از 250 هزار بشکه در روز در سال 1995 به بیش از 4/5 میلیون بشکه در روز تا سال 1973 رسید.در سال 1979 تولید نفت کشور به حدود 5/6 میلیون بشکه در روز رسید.در طول جنگ تحمیلی حداکثر تولید نفت ایران به خاطر بمباران تاسیسات نفتی، به میزان 2 تا 2/5 میلیون بشکه در روز بود که مجددا پس از پایان جنگ به تدریج تولید رو به افزایش گذاشت.در حال حاضر ظرفیت تولید از میدانهای نفتی خشکی حدود 3/5 میلیون بشکه در روز و از میدانهای دریایی حدود 600 هزار بشکه در روز براورد می شود.
براساس امارهای بدست امده نولید روزانه متوسط هر چاه در سالهای قبا از پیروزی انقلاب اسلامی حدود 26000 بشکه در روز بوده که امروز به حدود 2500 بشکه در روز تقلیل یافته و اکثر میدان های بزرگ نفتی ایران مانند اغاجاری،کرنج، مارون، گچساران، بی بی حکمیه، رگ سفید، و اهواز از نیمه عمر خود گذشته و در دوره افت تولید خود می باشند.در ایران، متوسط ضریب بازیافت نهایی اولیه و ثانویه نفت خام،حدود 36% حجم نفت خام درجای اولیه می باشد.و چنانچه با استفاده از روشهای نوین، ضریب بازیافت نهایی نفت خام را بتوان حتی به میزان 1% افزایش داد، رقم قابل توجهی به ذخایر کنونی نفت خام کشور اضافه خواهد شد.
به طور کلی علت اصلی پایین بودن نسبی ضریب بازیافت نهایی نفت خام ایران در مقایسه با سایر کشورهای تولید کننده به این دلیل می باشد.نوع سنگ مخزن در ایران عمدتا کم تراوا و بعضا شکافدار بوده ، در حالی که در سایر کشورها ماسه سنگی و یا از جنس اهک نرم یا خلل وفرج و تراوایی زیاد می باشد. استفاده محدود از روشهای تزریق سیال(اب و گاز)(عمدتا در اواسط یا طی دوران تخلیه)در ایران در مقایسه با گستردگی استفاده از این پروژه در سایر کشورها که از ابتدای تولید از مخزن صورت می گیرد.
- ۹۹/۰۲/۰۱